Voor het zesde jaar ga ik mee naar de Weissensee om als vrijwilliger mijn handen uit de mouwen te steken. Graag zou ik iedereen helpen, maar dat is niet mogelijk, en gelukkig ook niet altijd nodig. Wel doe ik ieder jaar mijn best om in ieder geval voor 1 schaatser (maar meestal voor meer) het verschil te maken. Juist die schaatsers die niet de aandacht opeisen, niet om hulp vragen, maar bv stilletjes op een bankje gaan zitten, kunnen die hulp goed gebruiken. Daar probeer ik op D-day aandacht voor te hebben. Maar natuurlijk ook voor alle andere schaatsers die wel om hulp durven te vragen. Gewoon doen! ik ben er voor jullie allemaal, en zal waar ik kan mijn bijdrage leveren!